Opis: Vivere: Reżyseria: Judith Abitbol. Z Ede Bartolozzi i Paolą Valentini. Przez osiem lat filmowałem w jej wiosce we Włoszech cierpiącą na chorobę Alzheimera Ede Bartolozzi, filmowałem to, co znikało. Byłem tego świadomy. Była tego świadoma. Zafascynowany tym „maleńkim życiem” filmowałem Ede, im bardziej się do niej zbliżałem, tym bardziej owo „maleńkie życie” rosło. Ede i jej córkę Paolę łączyła niezwykła miłość. Ten film pokazuje tę miłość w ich wiosce, wśród rodziny, przyjaciół, sąsiadów, obejmując ciała, rozmawiając twarzami i rękami. Świadectwo tego, co pozostanie, ogromnej radości życia i kochania. Filmuję życie od jedenastego roku życia, próbując je zatrzymać. *** Filmowanie jest mi bardzo bliskie tego, co Annie Ernaux mówi o pisaniu: „Pisanie to inaczej zwracanie uwagi na innych, miejsca, czas i siebie”. To jest to, co nazywam azylem, jako schronienie, schronienie, a owocem tego azylu są pośpiech tego, co filmuję. Oglądanie świata za pomocą aparatu, opisywanie go szczegółowo, cierpliwie i słuchanie to sposób na ciągłe uczenie się, wymyślanie i kochanie; obsesja zachowywania pamięci o tym, czego może zabraknąć później.